Nie trzeba dodawać, że bohaterowie z interesującego nas kręgu stają się najczęściej wzorami pracowitości i wytrwałości osiągając sukcesy, którymi wyprzedzają swych zdrowych rówieś­ników. Powstaje tu kwestia, czy wobec tego postacie dzieci upo­śledzonych nie pretendują do miana bohaterów pozytywnych. Owszem, pretendują, ale dopiero wówczas, gdy przełamią swój życiowy impas wywołany kalectwem, kiedy przyjmują je nie­jako do wiadomości i wypowiadają mu żmudną i niestrudzoną walkę. Na szczęście w tym wypadku autorzy trzymają się re­aliów życia i ukazują dzieci, które unieszczęśliwiło kalectwo w momentach załamań, kryzysów, zniecierpliwienia, gniewu czy obronnej agresji, stroniąc wręcz od znanych z dawniejszej lite­ratury małych kalek o złotym serduszku . W ten sposób boha­ter traci nieco na wzorowości, a zyskuje na weryzmie ujęcia po­staci, omijając nieatrakcyjny schemat.

Tomasz Nowak

Hej! Jestem Tomek i na co dzień zajmuję się mała agencją reklamową. Ten blog to moja pasja i forma komunikacji z innymi. Jeśli podobają Ci się moje posty to zapraszam do komentowania i zostawiania śladu po sobie w formie like`a pod postem.