Można zatem powiedzieć, że w świecie, do którego przyszło nieszczęście — nawet nieodwracalnej cho­roby, zostaje zachowany podstawowy ład moralny. Do tego ładu przyzwyczaiła dzieci już lektura baśni, gdzie poczucie wspólnoty rozciąga się także na świat przyrody. W literaturze, która pragnie służyć upośledzonym, zawiera się zachęta do budowania tego ładu, niejako z obu stron, przy czym większe wymagania stawia się tym, którzy zachowali zdrowie. Do tego właśnie zmie­rza twórczość, której zadaniem jest „obalać niewiedzę ludzi sobie”.Zastanawiając się nad potencjalnymi wartościami, które za­wiera książka o dziecku niepełnosprawnym, widzimy z całą ja­snością, że tu, podobnie jak i w powieściach z innym tematem adresem, ważne jest nie tylko to „co jest komunikowane, ale i „jak”. Omawiane teksty potwierdzają całkowicie tezę Trzy- nadlowskiego, sformułowaną w kontekście literatury o niewi­domych: „wierność oddania obiektywnego stanu rzeczy […] to nic innego jak przełamanie tradycjonalistycznych domniemań i literackich konwencji” .

Tomasz Nowak

Hej! Jestem Tomek i na co dzień zajmuję się mała agencją reklamową. Ten blog to moja pasja i forma komunikacji z innymi. Jeśli podobają Ci się moje posty to zapraszam do komentowania i zostawiania śladu po sobie w formie like`a pod postem.