W Warszawie i niektórych innych miastach organizowane są od lat przeglądy nowości dla prasy. Polegają one na wyeksponowaniu tych nowości wydawniczych za dany okres (miesiąc) w czasie konferencji prasowej, na której dobrze przy­gotowany znawca produkcji wydawniczej omawia i prezentuje poszczególne tytuły. Konferencje takie zapoczątkował przed laty Departament Wydawnictw Ministerstwa Kultury i Sztuki; można je jednak organizować wszędzie tam, gdzie to okaże się potrzebne, jeśli tylko miejscowy księgarz lub wydawca podejmie się oma­wiania tych książek. Przeglądy mają duże znaczenie informa- cyjno-reklamowe, gdyż wprowadzają nawyk systematycznego informowania przedstawicieli prasy, dzięki czemu informacja, jaką otrzymują czytelnicy prasy, staje się pełniejsza i coraz ciekawsza.

Ażeby oddziaływanie było skuteczne, organizatorzy reklamy muszą znać prawa rządzące psychiką ludzką, znać zasady postępowania konsumentów i wy­korzystywać umiejętnie te cechy ludzkiej świadomości, które ułatwiać mogą pozytywne przyjmowanie apeli reklamowych. Tak więc warunkiem skutecznej reklamy, czyli takiej, która trafia do odbiorcy i kształtuje jego postępowanie — jest opa­nowanie elementarnych wiadomości o psychice człowieka i prze­biegu podejmowania decyzji zakupu towarów. Nieznajomość psychiki odbiorcy-konsumenta prowadzi do tego, że przemawia­my do niego językiem, którego on nie pojmuje i w konsekwencji działalność reklamowa stanowi jedynie stratę środków i pracy ludzkiej.

Sztuka sprzedawania zależy m. in. od doboru odpowiedniego asortymentu towarów, od odpowiedniej informacji 0 nich, od stworzenia takich warunków, by właśnie te a nie inne. towary zechcieli wybrać odbiorcy dla zaspokojenia swych potrzeb.Każdy odbiorca jest istotą świadomą, a każde jego poczy­nanie — _w tym również zakup towarów, wybór ich rodzai oraz czasu i miejsca zakupu — jest ukształtowane świadomymi czy­nami. Weźmy dla przykładu kilka czynności, jak: kupno gazety, książki i kupno telewizora.Kupno gazety można na pewno określić jako działalność naj­mniej skomplikowaną. A jednak wymaga wielu czynności, jak pójście do kiosku, wybór odpowiedniej gazety, uiszczenie należ­ności itp.

Widać to na ostatnim przykładzie, jakim jest kupno telewizora. To już pow*ażny i rzadki zakup. Najpierw dojrzewa w nas de­cyzja, później zaczynamy gromadzić gotówkę. Jednocześnie w gronie rodziny czy znajomych trwają rozważania i dyskusje na temat marki i wielkości aparatu. Rozważamy wszystkie argumenty za i przeciw, odwiedzamy sklepy, konfrontujemy ja­kość odbioru i wrażenie estetyczne. Wreszcie następuje wybór sklepu, gdzie również w trakcie kupna szukamy potwierdzenia słuszności naszego wyboru tej a nie innej marki telewizora.

Wyróżnić możemy różne rodzaje wrażeń. Wrażenie wzro­kowe — to widzenie barw. Bodźcem dla narządu wzroku jest światło, tak jak bodźcem dla narządu słuchu — fale dźwię­kowe. Wrażenie węchowe odczuwamy dlatego, że wraz z po­wietrzem przenikają do nosa pachnące części substancji. Wra­żenia skórne występują w przypadku dotyku, zimna, ciepła i bólu. Mamy również 4 wrażenia smakowe, a mianowicie: słodkie, kwaśne, słone i gorzkie.   Człowiek niczemu tak nie wierzy jak własnym zmysłom. Najważniejszym organem zmysłu są oczy. One nie tylko naj­szybciej orientują się w przestrzeni i ją opanowują, ale także pomagają w zapamiętaniu obserwowanych rzeczy.

Wrażenia są podstawą dla tworzenia się bardziej złożonych procesów w psychice człowieka, mianowicie spostrzeżeń. Spostrzeżeniem nazywa się proces psychiczny odzwier­ciedlenia przedmiotów lub zjawisk działających w danej chwili na narządy zmysłów. O ile spostrzeganie jest zamierzone, pla­nowe i podjęte dla jakiegoś określonego celu, to przekształca się ono w obserwację. Obserwację stanowi poznawanie przed­miotu w procesie spostrzegania. Jest to spostrzeganie pełne na­mysłu i uwagi.           Spostrzegawczość jest to zdolność dostrzegania .nie-‚ wielkich nawet zmian.w ogólnym wyglądzie przedmiotów i.zja­wisk oraz dostrzegania licznych szczegółów, a przede wszystkim tych, które mają istotne znaczenie.

Obserwując cokolwiek przeprowadzamy zawsze selekcję bodź­ców, reagujemy na jedne, a pomijamy inne. Tak np. obserwując wystawę sklepową cała nasza uwaga może zostać pochłonięta przez wabiki reklamowe, przez interesujące ruchome urządzenia, wskutek czego nie dostrzeżemy wystawionych towarów. Skierowanie świadomości na określony przedmiot nazywamy uwagą, która jest selektywna. Jeśli zwrócimy uwagę konsu­menta na coś, to musimy się liczyć z tym, że odwrócimy ją od czegoś innego. Uwaga może być dowolna i mimowolna. Z uwagą dowolną mamy do czynienia wówczas, gdy zgodnie z naszym zamiarem zwracamy ją na coś, natomiast uwaga mimowol­na wystąpi wtedy, kiedy skierowana jest na dany przedmiot bez naszego świadomego zamiaru i bez wysiłków z naszej strony.

Tak np. przechodnie kierują mimowolną uwagę na mijane okna wystawowe sklepów. Jeśli wzbudzą one zainteresowanie czymś szczególnym, wówczas kieruje się na nie uwaga dowolna, prze­chodzący zatrzymuje się i już nie patrzy na wystawę, a obser­wuje ją i podlega działaniu bodźców kształtujących postępowanie. Uwagę przyciąga zwykle każdy, silnie działający bodziec, jak np. dźwięk, ruch, barwa, światło. Istotną rolę w przyciąganiu uwagi odgrywa stopień zainteresowania danym przedmiotem. Dalsze zjawiska psychiczne to pamięć, skojarzenie i wyobra­żenie. Na proces pamięci składa się zdolność zapamiętywania, zachowania, przypomnienia i rozpoznania.

Jeśli wyobrażenie jest jedynie odtworzeniem dawnego spo­strzeżenia’nazywamy je odtwórczym i stanowi ono proces pamięciowy. Psychika ludzka może jednak tworzyć wyobrażenia rzeczy lub zjawisk bezpośrednio przed tym nie oglądanych. Mó­wimy wówczas, że są to wyobrażenia twórcze. Zdolność tworzenia nowych obrazów na podstawie materiału poprzednich spostrzeżeń nazywamy wyobraźnią. Materiałem dla wy­obrażeń mogą być oglądane filmy, czytane książki, opowiadania innych osób. Wyobrażenia odgrywają ważną rolę w życiu czło­wieka, oddziałują też w poważnym stopniu na decyzje konsu­mentów.