Społe­czeństwo kraju rozbudowującego swój potencjał gospodarczy jest zawsze społeczeństwem ludzi uczących się, a uczyć się postępu technicznego, ulepszać gospodarkę znaczy również zdobywać wie­dzę i doświadczenie zawarte w literaturze fachowej. Wśród wielomilionowych nakładów literatury fachowej wiele jest książek przeznaczonych dla robotników, którzy często nawet nie wiedzą o ukazaniu się przydatnej im literatury. Bywa też, że •nie odczuwają jeszcze potrzeby sięgania po literaturę fachową. Nie wystarczy więc napisać, opracować redakcyjnie i wydać zro­zumiałą, właściwie zilustrowaną, wolną od błędów i co najważ­niejsze aktualnie potrzebną książkę.

Aby książka spełniła swoje zadanie, aby wiedza w niej zawarta zamieniła się w nowe ma­szyny i urządzenia, w nowe towary, jednym słowem — ażeby służyła z korzyścią gospodarce i społeczeństwu — musi istnieć na nią zapotrzebowanie, musi istnieć i rozwijać się masowo czy­telnictwo techniczne. Rozbudowanie tego czytelnictwa to jedno z podstawowych zadań propagandy książki w zakładach pracy.Dobra książka lub artykuł w czasopiśmie technicznym, napi­sane prostym i jasnym językiem, nie odrywające techniki od zagadnień ekonomicznych przyspieszają postęp przez podniesienie poziomu kulturalno-technicznego klasy robotniczej, ułatwiają opanowanie nowych metod technologicznych i organizacyjnych.

Umożliwiają jednocześnie szkolenie nowych kadr i doszkalanie starych, wpływają na podniesienie jakości produkcji, przyczy­niają się wybitnie do wzrostu wydajności pracy, do obniżki kosz­tów własnych, zwiększają bezpieczeństwo pracy oraz pomagają wynalazcom i racjonalizatorom w ich twórczej pracy. Podnosząc zaś kwalifikacje czytelnika i ułatwiając mu awans przyśpieszają wykonywanie planów oraz mnożą siły wytwórcze gospodarki na­rodowej. Opanowanie nowej techniki, podwyższenie własnych kwali­fikacji robotnika prowadzi do wzrostu wydajności pracy, przy­nosi wyższe zarobki. W ten sposób książka techniczna w rękach człowieka pracy decydująco wpływa na podniesienie jego stopy życiowej.

Organizatorzy propagandy czytelnictwa muszą pamiętać, że rozwijanie czytelnictwa literatury technicznej nie może być jed­nostronnie oderwane od innej literatury. Prawidłowy jego roz­wój zależy od stanu czytelnictwa powszechnego i wszechstron­nego tematycznie. Kto czyta literaturę piękną i światopoglądo­wą, dla kogo nie jest obojętne to, co dzieje się w świecie i do­okoła niego, dla kogo bliskie są ogólne zdobycze kultury — ten łatwiej i z większym pożytkiem korzystać będzie z literatury* fachowej.Potrzeba stałej propagandy czytelnictwa istnieje praktycznie we wszystkich zakładach pracy, ale najważniejszym terenem dla jej rozwoju jest zakład produkcyjny.

Tu właśnie następuje prak­tyczne zastosowanie umiejętności, o których mówi książka tech­niczna, tutaj trwa walka o wykonanie planu, o przekroczenie norm, o nową technikę, o wysoką jakość produkcji, o obniżenie kosztów, tu ścierają się poglądy nowe i stare, wąskie rutymar- stwo z przodującymi metodami pracy. Wielkiej armii budowni­czych przemysłu socjalistycznego w naszym kraju potrzeba do­brej książki fachowej, tę armię przede wszystkim należy uzbroić w umiejętności posługiwania się książką techniczną i stałego z niej korzystania.

Księgarz, podobnie jak i bibliotekarz, jest zawodowo zainte­resowany rozwojem propagandy czytelnictwa w zakładach pracy istniejących na jego terenie. Ale jego możliwości osobiste, możli­wości bezpośredniego działania księgarni na terenie zakładu są na ogół Ograniczone. I dlatego szczególnie ważna jest organi­zatorska oraz inspiratorska rola księgarza. Księgarz- -organizator propagandy znajduje dotarcie do’ kierownictwa za­kładu pracy lub do organizacji społecznych działających na te­renie zakładu. W nich znajduje pomocników i współorganizato­rów również zainteresowanych sprawami rozwoju kultury tech­nicznej, ale posiadających warunki do działania i autorytet w za­kładzie.

Można więc powiedzieć, że w każdym zakładzie pracy księ­garz bądź już ma naturalnych sprzymierzeńców, bądź też może ich znaleźć, zorganizować i wyposażyć do aktywnego działania na rzecz propagandy. Do czynników zainteresowanych organizacją propagandy książki i czytelnictwa w zakładzie pracy zaliczamy: kierownictwo zakładu, organizacje masowe, społeczne komórki postępu tech­nicznego, bibliotekę zakjadową, kolportera książki oraz aktyw czytelniczy. Kierownictwo zakładu to gospodarz i organizator produkcji, to sztab odpowiedzialny za realizację zadań gospodar­czych i finansowych. Jest rzeczą zrozumiałą, że kierownictwo (dyrektor, jego zastępcy, inżynier naczelny, kierownicy wydzia­łów itp.) jest zainteresowane w tym, by personel inżynieryjno- -techniczny stosował najnowocześniejsze metody pracy.

By robot­nicy wykonywali wzorowo swoje zadania dając przy właściwej gospodarce sprzętem i maszynami produkt wysokiej jakości. Wzorowy zakład realizujący z nadwyżką zadania produkcyjne to świadectwo przydatności i uzdolnień jego kierownictwa. Stąd też kierowniczy aktyw każdego zakładu, mimo nawału innych zajęć, musi troszczyć się o sprawy kształcenia specjalistów, pod­noszenia kwalifikacji robotników i innych grup zawodowych. W’Większych zakładach, gdzie istnieje stała potrzeba organizo- wania. różnych iorm szkolenia przywarsztatowego, istnieje nawet w strukturze organizacyjnej dyrekcji zakładu wydział (dział) szkolenia zawodowego (etatowy aparat), nad którym pieczę spra­wuje bądź z-ca dyrektora, bądź naczelny inżynier.

Szczególnie istotna jest pomoc i opieka kierownictwa nad działalnością biblioteki czy kolportera zakładowego oraz nad organizowaniem różnych form popularyzacji czytelnictwa, z udzia­łem innych specjalistów. Należy tu pamiętać, że istnieje wiele zarządzeń i zaleceń rządu PRL i poszczególnych ministrów, Cen­tralnej Rady Zw. Zawodowych (CRZZ) czy Naczelnej Organiza­cji Technicznej (NOT) w sprawie rozwoju czytelnictwa technicz­nego. Zalecenia te i zarządzenia dotyczą takich spraw, jak wy­dzielenie odpowiednich pomieszczeń i sprzętu dla biblioteki czy kolportera, zapewnienie środków finansowych na zakup książek, pomoc w środkach transportu itp.

Oczywiście dobre kierownictwo nie poprzestaje na wyłącznym wypełnianiu tych zadań, lecz aktywnie współdziała a także inicjuje różne przedsięwzięcia z za­kresu propagandy czytelnictwa.Organizacje masowe to przeoe wszystkim zakładowa organizacja partyjna PZPR, Rada Zakładowa Zw. Zaw. oraz .zakładowa organizacja ZMS. Każda z nich ma określone zadania, ale każda prowadzi działalność. społeczno-wychowawczą i kultu­ralno-oświatową, stara się kształtować postawy swoich członków wobec aktualnych zagadnień, uczestniczy również w zabezpie­czeniu realizacji zadań produkcyjnych oraz związanego z tym wysiłku w podnoszeniu kwalifikacji i poziomu ogólnego załogi.