Zakończyć wypada choćby krótką refleksją na temat nie­zwykłej powieści Alberta Manzi, zatytułowanej El Loco, (Sza- lenieć), nagrodzonej Grand Prix we Włoszech, ex aeąuo z książką Nie kończąca się historia w roku 1980, u nas wydana pod tytu­łem Pomyleniec, w 1983 r. Rzecz dzieje się w bliżej nieokreślo­nym, ubogim miasteczku w Ameryce Południowej zamieszkanym przeważnie przez Indian. Loco, łagodny wariat, wiecznie zaabsor­bowany rzucaniem kamyków do blaszanej puszki, odpowiadający na pytania zaskakującymi, na pozór bezsensownymi nowymi py­taniami, jest kimś prawdziwie rozumiejącym zwyczajne ludzkie sprawy, w jego obecności uspokajają się rozdrażnieni, przygnę­bieni nabierają chęci do życia.

Tomasz Nowak

Hej! Jestem Tomek i na co dzień zajmuję się mała agencją reklamową. Ten blog to moja pasja i forma komunikacji z innymi. Jeśli podobają Ci się moje posty to zapraszam do komentowania i zostawiania śladu po sobie w formie like`a pod postem.